Αφιλόξενες οι ελληνικές πόλεις για τις μαμάδες με τα καροτσάκια!

Σήμερα κατέβηκαμε με τον μπέμπη  στη χώρα(Ζάκυνθος) για τη καθιερωμένη βολτίτσα μας.Είπα να πάρω το καροτσάκι μας, μιας και ο καιρός πλέον ειναι καλοκαιρινός και είναι και ευκαιρία να περπατήσω και λίγο(να χάσουμε τα τελευταία κιλάκια της εγκυμοσύνης).

Η μέρα λοιπόν τέλεια,εξοπλισμένοι πλήρως εγω και ο μπέμπης ξεκινήσαμε για το camel trophy.Και το λέω αυτο γιατί πρέπει να περάσουμε απο χίλια δυο εμπόδια για να φτάσουμε στον προορισμό μας.
Και ξεκινάω να απαριθμίζω:
1.Αγενέστατους οδηγούς
2.λακούβες
3.χαλασμένοι δρόμοι
4.σπασμένες πλάκες στον πεζόδρομο
5.πεζοδρόμια γεμάτα εμπόδια
6.μηχανάκια με χαλασμένες εξατμίσεις να κάνουνε απίστευτη ηχορύπανση και φυσικά απο τους ελιγμούς και τις σουζες τους να παρακαλάς να μην έρθει κανένα καταπάνω σου.

Αυτό είμαι σίγουρη οτι συμβαίνει και σε άλλες πόλεις αλλα εδώ στην Ζάκυνθο έχει παρατραβήξει η κατάσταση.Το νησί είναι υπό διάλυση.Περνάω την Αλεξάνδρου Ρώμα και σκέφτομαι τους άμοιρους κατοίκους της που το βράδυ ακούνε αυτον τον χαριτωμένο ήχο απο τις σπασμένες πλάκες οταν περνάνε τα αυτοκίνητα.

Οι οδηγοί δε, με βλέπανε οτι περίμενα πόση ώρα μέσα στον ήλιο με το μωρό να περάσω απέναντι και δεν φιλοτιμήθηκε κανείς να σταματήσει.Έτσι σήκωσα το χέρι σταμάτησα ένα αυτοκίνητο και περάσαμε.Μόλις είχε έρθει το καράβι οπότε σκεφτείτε ουρα.

Κρίμα.......

Κοιτάξτε χάλι στη φώτο!!!!!Κυρία μου!Ναι σε σένα μιλάω που πάρκαρες εκεί!Είσαι λίαν επιεικώς απαράδεκτη.Ελπίζω να δείς οτι το χάλι σου κυκλοφορεί στο διαδύκτιο.Είμαι σίγουρη οτι θα φτάσει στα αυτιά σου αφού έισαι και σύζηγος τοπικού άρχοντα του νησιού.Και δίπλα  στο αμαξάκι της κυρίας οι παλέτες ενός μαγαζιού.Συμπαθέστατος ο κύριος που το έχει το μαγαζί αλλά εγώ απο που θα περάσω με το μωρό?Ούτε καν μόνη δεν χωράω.Να μην μιλήσω για τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες.ΝΤΡΟΠΗ!
Όλα αυτά τα γράφω με ονοματεπώνυμο.Ονομάζομαι Μαρία Τσανάκα και είμαι μια μαμά που διεκδικεί τα αυτονόητα.Αν είναι δυνατόν.

Λυπάμαι πολύ.....